από τα μεγάφωνα ακούγεται ένας βρυχηθμός
δεν με νοιάζει μη σε νοιάζει τι τους νοιάζει
απαγορεύεται να περπατήσεις μες στην πόλη
χωρίς να ακούς τους βρυχηθμούς του τέρατος
που πνίγεται από τα ίδια του τα υγρά
*
το καθεστώς
έτσι το λεν στις συνελεύσεις
-εγώ καλύτερα με τη λέξη τέρας αγκαλιάζομαι-
αντάλλαξε τις μουσικές με τις κραυγές
-καλπάζει η ανεργία στους μουσικούς-
ίσως στο τέλος τέλος
οι μαθητές του μέλλοντος πιο τυχεροί από μας να είναι
γιατί μπορεί στα σχολικά βιβλία της ιστορίας
μόνο εικόνες να περιέχονται
φωτογραφίες μωρών, ανέργων και νεκρών
και τότε όλοι εμείς θα στριμωχτούμε
–ιστορική ανάγκη οι συνωστισμοί–
σε μια λεζάντα μιας φωτογραφίας
ο πληθυσμός ανήμπορος τη μοίρα του εδέχθη
σελίδα δεκατρία εικόνα τρίτη· βλέπετε την ανημποριά;
και μόλις η κουβέντα στην τάξη θα φουντώνει
στην πρώτη ερώτηση γιατί από κάποιον μέτριο μαθητή
ο δάσκαλος θα ψάχνει δήθεν τα χαρτιά του
Δείτε την αρχική δημοσίευση 168 επιπλέον λέξεις