Πόλη πανωλόβλητη

«Πρώτα πρώτα αυστηρή αστυνόμευση του χώρου: κλείσιμο της πόλης, και φυσικά του χώρου ολόκληρου, απαγόρευση εξόδου με την ποινή του θανάτου….. χωρισμός της πόλης σε συνοικίες όπου διορίζεται από ένας επόπτης. Κάθε δρόμος μπαίνει κάτω από την εξουσία ενός επιτρόπου που τον επιτηρεί…… Σε μια καθορισμένη μέρα διατάσσονται όλοι να εγκλειστούν στα σπίτια τους: απαγορεύεται η έξοδος από αυτά με την ποινή του θανάτου.

…… Οι μόνοι που κυκλοφορούν είναι οι επόπτες, οι επίτροποι, οι στρατιώτες της φρουράς κι ακόμα, ανάμεσα στα μολυσμένα σπίτια, από το ένα πτώμα στο άλλο, τα «κοράκια», που ελάχιστα ενδιαφέρει αν θα πεθάνουν ή όχι.

Χώρος τεμαχισμένος, ακίνητος, απολιθωμένος.

Η εποπτεία λειτουργεί ασταμάτητα. Παντού το βλέμμα επαγρυπνεί: «Μια σημαντική πολιτοφυλακή με επικεφαλής καλούς αξιωματικούς και ενάρετους πολίτες» φρουρές στις πύλες της πόλης, στο δημαρχείο και σε όλες τις συνοικίες για να κάνουν τον λαό να υπακούει πιο σβέλτα και να ενισχύουν την εξουσία των δημοτικών αρχόντων …….
Στις  πύλες της πόλης τμήματα επιτήρησης. Στην άκρη κάθε δρόμου, σκοποί. Ο επόπτης επισκέπτεται καθημερινά τη συνοικία που έχει αναλάβει….. Κάθε μέρα επίσης ο επίτροπος διασχίζει τον δρόμο για τον οποίο είναι υπεύθυνος. Σταματάει μπροστά σε κάθε σπίτι. Διατάζει να παρουσιάζονται όλοι οι κάτοικοι στα παράθυρα. Κάνει ονομαστικό προσκλητήριο……. Ο καθένας κλεισμένος στο κλουβί του, ο καθένας στο παράθυρό του, απαντώντας στο προσκλητήριο και εμφανιζόμενος όταν του το ζητούν – ιδού η μεγάλη επιθεώρηση ζώντων και νεκρών.

Ο κλειστός και τεμαχισμένος  αυτός χώρος που επιτηρείται σε όλα του τα σημεία, όπου τα άτομα τοποθετούνται σε μια συγκεκριμένη θέση, όπου και οι παραμικρές κινήσεις ελέγχονται, όπου όλα τα γεγονότα καταγράφονται,….. όπου η εξουσία ασκείται αμέριστη, …. όπου το κάθε άτομο ακατάπαυστα επισημαίνεται, εξετάζεται και κατανέμεται ανάμεσα στους ζωντανούς, στους αρρώστους και στους νεκρούς – όλα τούτα συνιστούν ένα συμπαγές πρότυπο του πειθαρχικού συστήματος.

………

Η πανωλόβλητη πόλη, που υποβάλλεται ολόκληρη σε ιεραρχία, επιτήρηση, παρακολούθηση, καταγραφή, ακινητοποιημένη μέσα στη λειτουργία μιας εκτατικής εξουσίας που ασκείται διαφορικά πάνω σε κάθε ατομικό σώμα – αντιπροσωπεύει την ουτοπία της τέλεια διοικούμενης πολιτείας. Ο λοιμός είναι η δοκιμασία που στη διάρκειά της μπορούμε να καθορίσουμε με τρόπο ιδεατό την άσκηση της πειθαρχικής εξουσίας.

….οι διοικούντες, που προσέβλεπαν στη λειτουργία μιας τέλειας πειθαρχίας, ονειρεύονταν την κατάσταση λοιμού. Για τα πειθαρχικά σχήματα η εικόνα του λοιμού ισοδυναμούσε με κάθε λογής σύγχυση και διασάλευση της τάξης, ακριβώς όπως και η εικόνα της λέπρας, της επαφής που πρέπει να κόβεται με το μαχαίρι, βρίσκεται στη βάση των σχημάτων αποκλεισμού.»

Μισέλ Φουκό, Επιτήρηση και Τιμωρία. Η Γέννηση της φυλακής, εκδόσεις Ράππα (259-263)

2013. Αρώματα. Οράματα

Χρονιά με τη χρονιά αποκαλύπτεται σε όλο το μίζερο μεγαλείο της η βρώμα μέσα στην οποία ζούσαμε χωρίς να είναι αφόρητη, αφού την καλύπταμε δεξιοτεχνικά με καταναλωτικά, εκλογικά, ρουσφετικά αρώματα.

Τα αγοράζαμε ακριβά  τότε που πουλούσαμε το τομάρι μας φτηνά.

Παρφουμαρισμένοι πόλεμοι, λεηλασίες , εγκλεισμοί, καταναγκασμοί το δίχτυ που μας ψάρευε σαν χάνους.

Μεθυσμένοι στα αρώματα, τοξικομανείς της πλάνης, εραστές της απάτης θάψαμε κάτω από τόνους αρωμάτων τα οράματα. Το αρωματισμένο σύννεφο έβρεξε καταστροφή. Πέσαμε από το σύννεφο. Ζαλισμένοι από την πτώση, εξαρτημένοι από το άρωμα, εξαντλημένοι από ιδέες οι μισοί από μας κοπανάμε έξαλλοι στρώματα και καναπέδες να σηκωθεί το σύννεφο της πλάνης. Να σνιφάρουμε λίγη ακόμη καταστροφή. Να κρυφτούμε και να κρύψουμε μέσα του όλη την τρομερή αλήθεια. Να την φυλακίσουμε και να φυλακιστούμε.

Άλλοι  δεν αντέξαμε την πνιγηρή μπόχα. Παραιτηθήκαμε. Πηδήξαμε από μπαλκόνια. Κρεμαστήκαμε από ταβάνια.

Κάποιοι σκάβουμε να βρούμε τα θαμμένα οράματα και κάποιοι πλάθουν με τα χέρια, μυαλό και την καρδιά τους νέα.

Οραματικό το νέο έτος!

 

Σου αρέσει εδώ; Ναι, είναι σαν ζωή.

– Σας αρέσει εδώ;

– Ναι, είναι σαν μουσείο.

– Μουσείο;

– Ναι, από έξω κοιτάτε μέσα τα ζώα.

Διάλογος μεταξύ δημιογράφου* και κρατούμενου «λαθρομετανάστη» στο ελληνικό Γκουαντάναμο σε ρεπορτάζ της ελληνικής τηλεόρασης από κανάλι που δεν διαθέτει άδεια λειτουργίας από την πρώτη στιγμή που ξεκίνησε να εκπέμπει δηλητήριο στην απαθή, καλοβολεμένη, πρόσφατα κι όψιμα αγανακτισμένη, χυδαία ντοπαρισμένη, λάθρα ζώσα δήθεν κοινωνία. Μέσα από το κλουβί το «ζώο» με την ανθρώπινη μορφή αποστόμωσε τον φιλοπερίεργο «επισκέπτη» του μουσείου που αρχικά θα σκέφτηκε να χλευάσει τα ελληνικά αυτού του μαυριδερού υποκειμένου, αυτού του λαθραίου εμπορεύματος στην αγορά ψυχών. Έκοψε το πλάνο. Τι άλλο να ρωτήσει; Ένιωσε ίσως και μια κάποια ντροπή.

Το αφεντικό του δημιογράφου (ναι, αυτός με το λαθροκανάλι, που εκπέμπει παράνομα στη χώρα) έστειλε έναν άλλον δημιογράφο του να καλύψει το άλλο μεγάλο προεκλογικό γεγονός των ημερών: την επιθετική σεξουαλική συμπεριφορά μιας Ρωσίδας που ήρθε από τη χώρα της για να μολύνει όσους περισσότερους οικογενειάρχες και νεολαίους μπορούσε με τον ιό του AIDS. Για κακή του τύχη δεν ήταν λάθρα η Ρωσίδα. Ήταν όμως ξανθιά, νέα και όμορφη. Τα εμπορικά του μάτια άστραψαν. Άλλο ένα ζώο στο μουσείο. Ανάρπαστο το έκθεμα. Εκλεκτή τροφή για τα πεινασμένα αρπακτικά σάρκας που λέγονται και τηλεθεατές. Άσσος στο μανίκι του υπουργού που ήρθε για να μας καθαρίσει από τη βρώμα της τρομοκρατίας, της αντίστασης και της «λαθρο»μετανάστευσης, που εμπορεύεται τον φόβο με την καπατσοσύνη του αγύρτη.

Αλλάζει το πλάνο. Στην οθόνη ξεπροβάλλουν οι μεσάζοντες εκθεμάτων. Οι αντιπρόσωποι των διεθνών μεγαλεμπόρων. Εκφωνούν λόγους, παραχωρούν συνεντεύξεις, κουνάνε το δάχτυλο, σφίγγουν την ιδρωμένη και πλαδαρή παλάμη που δεν δούλεψε ποτέ, ουρλιάζουν, καθησυχάζουν, παραμυθιάζουν, εκβιάζουν τα ναρκωμένα ζώα που βρίσκονται μπροστά από την οθόνη. Εγκλωβισμένα στο μουσείο φυσικής και πολιτικής ιστορίας. Πεινασμένα για αίμα, σεξ και βία. Ποτισμένα με μίσος. Αναθρεμμένα με ψέματα. Τυφλά, υπάκουα κι ηλίθια εκ γενετής ή και εκ πεποιθήσεως. Μέσα από το κλουβί τους βλέπουν άλλα ζώα σε κλουβί και μακαρίζουν την ελευθερία τους.

Το κανάλι συνεχίζει να εκπέμπει λαθραία δηλητήριο μαζικής καταστροφής και κατανάλωσης. Ο δημιογράφος εξακολουθεί να καλύπτει σε απευθείας μετάδοση την εγκληματική δράση των τερατόμορφων ζώων και ζωών. Οι μεσάζοντες επιμένουν να πουλήσουν. Οι μεγαλέμποροι χτίζουν κι άλλα κλουβιά. Τα πεινασμένα ζώα παρακαλούν για μία θέση.

– Σας αρέσει εδώ;

– Ναι, είναι σαν ζωή.

—————————————————————————————————————————

*Γράφοντας αυτές τις λέξεις το χέρι μου σχημάτισε τη λέξη «δημιογράφος», αντί για δημοσιογράφος. Έμεινα για λίγο να το κοιτώ. Χέρι λανθάνον αλήθεια λέγει, σκέφτηκα κι είπα να το αφήσω έτσι.