Του χρόνου έξω από το σπίτι σας, εύχομαι

Bc59hnqIcAABXsVDSCN2857

Θα μου πεις εσύ μένεις σε πολυκατοικία. Σε μεγάλη πόλη. Πού να καταλάβεις ή να φανταστείς τι να σκέφτεται και τι να νιώθει ο άντρας με το σκούρο μπουφάν «ΟΧΙ στην εξόρυξη χρυσού» μπροστά από το δίχτυ που χωρίζει τη ζωή του από τη ζωή του. Σάμπως μεγάλωσες σε τέτοιο μέρος; Έτρεχε το μάτι σου στις ράχες των δέντρων κάθε καλημέρα; Κελάρυζε στ΄αυτί σου το αεράκι με τα χάχανα των πουλιών μόλις έβγαινες από την πόρτα του σπιτιού σου; Κοιτάς τη δουλίτσα σου, τα παιδιά σου και τη σύνταξή σου. Στο εκλογικό σου βιβλιάριο το τι νιώθει ο άντρας με το σκούρο μπουφάν «ΟΧΙ στην εξόρυξη χρυσού» μπροστά από το δίχτυ που χωρίζει τη ζωή του από τη ζωή του.

Εσύ, τώρα, θα μου πεις ότι μένεις στην Εκάλη ή στην Κηφισιά. Ότι πρέπει κάποιες θυσίες να γίνουν για να έρθει η ανάπτυξη. Η Χαλκιδική είναι μακριά. Στα Prada σου τι νιώθει ο άντρας με το σκούρο μπουφάν «ΟΧΙ στην εξόρυξη χρυσού» μπροστά από το δίχτυ που χωρίζει τη ζωή του από τη ζωή του. Το resort που παραθερίζεις στο δεύτερο πόδι  δεν έχει θέα στις Σκουριές. Και, βρε αδελφέ, κάτι ξέρουν οι υπεύθυνοι κι εν πάση περιπτώσει όλο φασαρίες κάνουν οι αλήτες εκεί πάνω. Και καταδικάζεις τη βία απ’ όπου κι αν προέρχεται. Υπομονή, όλα θα φτιάξουν αρκεί να αισιοδοξούμε. Και καλή χρονιά.

Εσύ που παίρνεις τις αποφάσεις θα μου πεις να σκάσω. Να μην τα ψάχνω. Ότι είμαι με τους αλήτες που όλο φασαρίες κάνουν. Να πάω να ψηφίσω όταν με διατάξεις. Να σκάσω. Να βγάλω τη γλώσσα μου να πάρεις το γενετικό υλικό μου. Να σε ακολουθήσω στο αστυνομικό τμήμα. Να απολογηθώ. Να περιμένω την ανάπτυξη και το πρωτογενές. Να καταδικάσω τη βία απ’ όπου κι αν προέρχεται. Να βλέπω δελτία ειδήσεων. Να πληρώνω τους φόρους μου.  Στις μίζες σου τι νιώθει ο άντρας με το σκούρο μπουφάν «ΟΧΙ στην εξόρυξη χρυσού» μπροστά από το δίχτυ που χωρίζει τη ζωή του από τη ζωή του.

Εγώ ένα σας λέω: του χρόνου έξω από το σπίτι σας, εύχομαι.

(Οι φωτογραφίες από Χρυσές αυτ-απάτες)

βουλιάζει η Χαλκιδική #σκουριές και στάχτη

Ξέρω. Το δέντρο δεν μιλάει. Κυρίως δεν αντιμιλάει. Δεν σηκώνει πέτρα. Δεν μπορεί ούτε καν να κλείσει τα μάτια ή να κοιτάξει αλλού. Είναι καταδικασμένο να σωπαίνει. Να στέκεται – μέχρι να πέσει. Να βλέπει. Να αντικρίζει κατάματα τον θάνατο. 1458563_755808417768413_594602058_n

Στρατός κατοχής. Κοράκια ξεψαχνίζουν την καρδιά. Τρυπούν. Λεηλατούν.

1459788_755807391101849_375710012_n

Δεν αντιστέκεται. Δεν μπορεί.

Κατάλαβες; Δεν μπορεί.

Περιμένει.

995885_755808334435088_1901033307_n

Η ομορφιά στα μάτια σου. Δεν μπορεί να αντισταθεί. Θα ανταποδώσει βέβαια, και μοιραία, αλλά αυτό θα είναι ακούσιο χτύπημα.

Χαρακιές στο σώμα. Κοίτα τες. Είναι και δικές σου. Δεν μοιάζουν με τις ρυτίδες από γέλιο. Ούτε από το πέρασμα του χρόνου στο κορμί. Αυτός που ήρθε τώρα δεν είναι ο χρόνος. Δεν είναι γέλιο.

1455977_755808504435071_80457001_n

Ίσως να είναι φθόνος.

1465210_755806677768587_1015407244_n 999124_755808091101779_1832449328_n

(με αφορμή τις φωτογραφίες που δημοσίευσε το Παρατηρητήριο Μεταλλευτικών Δραστηριοτήτων )

Save