Τι βλέπεις; Μόνο αυτό. Τι βλέπεις;

Τι βλέπεις; Μόνο αυτό. Τι βλέπεις;

Φιλιππίνες, μετά το χτύπημα του τυφώνα Χαϊγιάν

Αυτό που βλέπεις είναι ένας σωρός από σκουπίδια.

Τα σπίτια τους και οι «υποδομές» τους.

Αυτό που βλέπεις είναι αποτέλεσμα των ακραίων καιρικών φαινομένων όσο και η ανεργία είναι αποτέλεσμα της τεμπελιάς μας.

Αυτό που βλέπεις είναι αποτέλεσμα του φαινομένου του θερμοκηπίου όσο κι εσύ που ανάβεις το φως στο δωμάτιο είσαι υπεύθυνος για την υπερθέρμανση του πλανήτη.

Όμως

Τα άταφα κορμιά στους δρόμους δεν είναι από τον τυφώνα.

Οι παράγκες φτιαγμένες από σκουπίδια δεν είναι από τον τυφώνα.

Οι χιλιάδες νεκροί (ακόμα είναι αμέτρητοι) δεν είναι από τον τυφώνα.

Η πείνα και η φτώχεια δεν είναι από τον τυφώνα.

Οι άρρωστοι που εγκαταλείπονται να πεθάνουν χειρότερα κι από αδέσποτα ζώα σε ένα ανύπαρκτο δημόσιο σύστημα υγείας δεν είναι από τον τυφώνα.

Ο τυφώνας δεν σέρνει τους ανθρώπους να χτίζουν και να ζουν σε παράγκες από σκουπίδια. Δεν είναι του χαρακτήρα του τυφώνα να ανήκει σε κυβερνήσεις διεφθαρμένες μέχρι το μεδούλι ώστε κάθε υποδομή της χώρας να είναι για τα σκουπίδια. Ούτε καταδικάζει εκατομμύρια ανθρώπινων υπάρξεων να ζουν με ερωτηματικό και να αντιμετωπίζονται σαν να είναι σκουπίδια.

Α, τι βολικό να συγχέεις το οικονομικό σύστημα μέσα στο οποίο σε καταδίκασαν να ζεις – καπιταλισμό το λένε –  με ένα «ακραίο καιρικό φαινόμενο». Με πόση μαεστρία συσκοτίζονται οι απλές λογικές προτάσεις και σκέψεις και κάνουν φτερά τα δρώντα υποκείμενα και τα πραγματικά πλαίσια μέσα στα οποία λαμβάνουν χώρα τα γεγονότα.

Επειδή, το ακραίο καιρικό φαινόμενο είναι ένα πράγμα και τα αποτελέσματά του είναι άλλο πράγμα. Το να ταυτίζεις φαινόμενο με αποτέλεσμα είναι τόσο αντιεπιστημονικό και παράλογο που καταντά γελοίο. Δεν γελάμε, όμως. Πεθαίνουμε. Και δεν πεθαίνουμε καν ως γενναίοι και υπερήφανοι, ούτε καν ως έλλογα όντα.

Στον κόσμο που μας καταδικάζουν να ζούμε η χειραγώγηση και ο συστηματικός ευνουχισμός της σκέψης έχει πάρει τέτοιες διαστάσεις, που πολύ φοβάμαι ότι σε καμιά 20αριά χρόνια ο μονοδιάστατος άνθρωπος, ακριβώς επειδή θα είναι τέτοιος, θα έχει φτάσει σε τέτοια επίπεδα προόδου που θα επιχειρεί να ανακαλύψει εκ νέου τον τροχό.

Αυτό είναι τρόμος.

«Το σώμα των καταδίκων»

διαμελισμός

Έλα αιμοδιψές και δικαιοδιψές πλήθος. Διάβασε, ρούφα μέχρι το μεδούλι τα κόκκαλα του καταζητούμενου εγκληματία:

Δείτε τον νεκρό Αλβανό κακοποιό Μαριάν Κόλα

Έτσι έπεσε νεκρός ο Κόλα

Σκέψου όμως…

Στις 7 Μαρτίου 1757 ο Damiens καταδικάστηκε «να ομολογήσει δημόσια τα σφάλματά του μπροστά στην κύρια πύλη της Εκκλησίας των Παρισίων» όπου «θα οδηγούνταν μ’ ένα κάρο, γυμνός, μονάχα μ’ ένα πουκάμισο, βαστώντας στο χέρι έναν αναμμένο κέρινο δαυλό που ζύγιζε δυο λίβρες». Κατόπιν, να οδηγηθεί «με το ίδιο κάρο στην πλατεία της Greve, όπου σ’ ένα ικρίωμα που θα στηνόταν εκεί, να βασανιστεί με πυρακτωμένες λαβίδες στους μαστούς, στα χέρια, στους μηρούς, στις κνήμες, κρατώντας στο δεξί του χέρι το μαχαίρι με το οποίο είχε εκτελέσει την εν λόγω πατροκτονία, το χέρι αυτό να καεί με αναμμένο θειάφι και πάνω στις πληγές από τις λαβίδες να χυθεί λιωμένο μολύβι, βραστό λάδι, καυτό ρετσίνι, κερί και θειάφι λιωμένα και ανακατεμένα, και ύστερα, το σώμα του να εξαρθρωθεί και να διαμελιστεί από τέσσερα άλογα, τα μέλη του καθώς και το κορμί του να γίνουν παρανάλωμα του πυρός, να αποτεφρωθούν και η στάχτη να σκορπιστεί στον αέρα.

«Τελικά ο Damiens διαμελίστηκε» γράφει η Εφημερίδα του Άμστερνταμ. «Η τελευταία αυτή πράξη παρατάθηκε για πολλή ώρα, γιατί τα άλογα που χρησιμοποιήθηκαν δεν ήταν εξασκημένα γι αυτή τη δουλειά, έτσι αντί τέσσερα χρειάστηκαν έξι. Αλλά κι αυτά ακόμη δεν στάθηκαν αρκετά κι έτσι αναγκάστηκαν, για να διαμελίσουν τους μηρούς του άμοιρου ανθρώπου, να του κόψουν τα νεύρα και να του πελεκήσουν τις κλειδώσεις…

…..

ο υπομοίραρχος Bouton λέει: «Άναψαν το θειάφι αλλά η φωτιά δεν ήταν δυνατή κι έτσι μόνον η επιδερμίδα του επάνω μέρους του χεριού καψαλίστηκε λιγάκι. Τότε ένας από τους δήμιους με τα μανίκια σηκωμένα πάνω από τους αγκώνες πήρα στα χέρια του κάτι ατσάλινες λαβίδες, επίτηδες φτιαγμένες γι αυτόν τον σκοπό, ενάμιση πόδι μάκρος, του τις έχωσε βαθιά πρώτα στην κνήμη του δεξιού ποδιού, ύστερα στον μηρό, στον δεξιό βραχίονα και τέλος στους μαστούς. Ο δήμιος αυτός παρόλο που ήταν δυνατός κι εύρωστος με μεγάλο κόπο κατόρθωνε να αποσπά κομμάτια σάρκας συστρέφοντας τις λαβίδες δυο τρεις φορές στην κάθε μεριά του σώματος, προξενώντας στον κατάδικο πληγές σαν ένα νόμισμα των έξι τάληρων.

[….] ο Damiens [… ] σε κάθε νέο βασάνισμα ξεφώνιζε σαν τους κολασμένους: «Θεέ μου συχώρα με! Παντοδύναμε ελέησέ με!». Παρόλους τους αβάσταχτους πόνους σήκωνε πού και πού το κεφάλι και κοίταζε άφοβα το κορμί του. Τα σκοινιά που οι άντρες τα έσφιγγαν ολοένα και περισσότερο τραβώντας τις άκρες τους του προκαλούσαν ανείπωτους πόνους. […]

Μ’ ένα τίναγμα τα άλογα τράβηξαν τα μέλη του καταδίκου, το καθένα προς τη μεριά του, ενώ από ένας δήμιος κρατούσε το κάθε άλογο. Κάθε τέταρτο ξανάρχιζε η ίδια διαδικασία, και, τέλος, έπειτα από πολλές επαναλήψεις, αναγκάστηκαν να σπρώξουν τα άλογα για να τραβήξουν: αυτά που ήταν δεμένα στο δεξί του χέρι τα έσπρωξαν μπροστά, στην κεφαλή. Αυτά που ήταν στους μηρούς τα ένωσαν με τους βραχίονες – πράγμα που έκανε τους βραχίονες να σπάσουν στις κλειδώσεις. Τα τραβήγματα αυτά επαναλήφθηκαν πολλές φορές χωρίς επιτυχία. Ο κατάδικος σήκωνε το κεφάλι του και κοίταζε το κορμί του. Αναγκάστηκαν να προσθέσουν δύο ακόμη άλογα σ’ εκείνα που ήταν δεμένα στους μηρούς – κι έτσι τα άλογα έγιναν έξι. Και πάλι όμως δεν κατάφεραν τίποτα.

[…]

Ύστερα από δυο τρεις απόπειρες ο δήμιος Samson κι αυτός που τον είχε βασανίσει με τις λαβίδες τράβηξαν ο καθένας τους ένα μαχαίρι από την τσέπη τους και του κόψαν τους μηρούς σύρριζα στον κορμό. Καθώς τραβούσαν με δύναμη, τα τέσσερα άλογα έσυραν τους δύο μηρούς πίσω τους, πρώτα τον δεξιό και ύστερα τον αριστερό. Το ίδιο έγινε και με τους βραχίονες που αποσπάστηκαν από τους ώμους, στις μασχάλες. Χρειάστηκε να κοπούν οι σάρκες σχεδόν ως το κόκκαλο, ενώ τα άλογα τραβούσαν με όλη τους τη δύναμη πρώτα τον δεξιό και ύστερα τον αριστερό βραχίονα.

Όταν αποκόπηκαν και τα τέσσερα μέλη του κατάδικου οι ιερωμένοι πλησίασαν να του μιλήσουν. Ο δήμιος όμως τους είπε πως ήταν πια νεκρός, ενώ στ’ αλήθεια εγώ έβλεπα ακόμα τον άνθρωπο να σπαράζει και το κάτω του σαγόνι να κουνιέται σαν να ήθελε να μιλήσει  […]

Σύμφωνα με την καταδικαστική απόφαση ολόκληρος αποτεφρώθηκε. Το τελευταίο κομμάτι που βρέθηκε στην ανθρακιά δεν είχε καεί ως τις δεκάμισι το βράδυ. Δηλαδή οι κομματιασμένες σάρκες και το κορμί καίγονταν γύρω στις τέσσερις ώρες. Οι αξιωματικοί, που ανάμεσά τους ήμουν κι εγώ καθώς κι ο γιος μου, μαζί με το απόσπασμα των χωροφυλάκων μείναμε στην πλατεία σχεδόν ως τις έντεκα το βράδυ.

 

(Αποσπάσματα από το πρώτο κεφάλαιο του βιβλίου του Μισέλ Φουκό, «Επιτήρηση και Τιμωρία. Η Γέννηση της φυλακής, εκδόσεις Ράππα 2005, σελ.11-14)

Απολογούμαι

Απολογούμαι που σου έμαθα  να σκας και να ακούς

Απολογούμαι που σου έμαθα  ότι είσαι πολύ μικρός

Απολογούμαι που σου έμαθα  να μην ρωτάς «γιατί» και να απαντάς σε όλα «ναι»

Απολογούμαι που σου έμαθα  να κουνάς το σημαιάκι στις σχολικές γιορτές χωρίς να ξέρεις το γιατί

Απολογούμαι που σου έμαθα  πώς ακριβώς να παπαγαλίζεις ποιηματάκια για την ελευθερία

Απολογούμαι που σου έμαθα  την Ιστορία μισή, λειψή, παράλυτη, καρικατούρα της αλήθειας

Απολογούμαι που σου έμαθα  να αναπαριστάς σε γράφημα το ποσοστό της παιδικής εργασίας και όχι να αναρωτιέσαι γιατί να υπάρχει παιδική εργασία

Απολογούμαι που σου έμαθα ότι προτιμάς να προσέχεις στο μάθημα όταν ήθελες να κοιτάξεις τη βροχή έξω από το τζάμι

Απολογούμαι που σου έμαθα  να ντρέπεσαι για την παιδικότητά σου

Απολογούμαι που σου έμαθα  να καταργείς τη σκέψη σου και να αποκηρύσσεις τη φαντασία σου

Απολογούμαι που σου έμαθα  να αποζητάς την εύνοιά μου

Απολογούμαι που σου έμαθα  να αποδέχεσαι την αντίφαση και σου απέκρυψα τη σύγκρουση

Απολογούμαι που σου έμαθα  να στέκεσαι στη γραμμή χτυπώντας προσοχή τα αδύνατα ποδαράκια σου

Απολογούμαι που σου έμαθα  ότι μόνο εγώ έχω δίκιο

Απολογούμαι που σου έμαθα  να σκύβεις το κεφάλι όταν θέλησες να με αμφισβητήσεις

Απολογούμαι που σου έμαθα  να με φοβάσαι

Απολογούμαι που σου έμαθα  να σε φοβάσαι.

Δεν έχει σημασία το αν θα με συγχωρήσεις. Σημασία έχει να μην απολογηθείς εσύ ποτέ γι αυτά.

Πόσο δύσκολο είναι να είσαι χασάπης

Η μάσκα του κακού, Μπ. Μπρεχτ 

Στον τοίχο μου κρέμεται ένα γιαπωνέζικο γλυπτό

μάσκα ξύλινη ενός κακού δαίμονα,

βαμμένη με χρυσό. 

Με συμπάθεια κοιτώ

τις φουσκωμένες αρτηρίες που δείχνουν

πόσο κοπιαστικό είναι να είσαι κακός.

Μαχαίρι στις υψηλές συντάξεις και κοινωνικά επιδόματα με εισοδηματικά κριτήρια φαίνεται να είναι η συνταγή για την εξεύρεση των χρημάτων.

enikos.gr 

Η δύσκολη εξίσωση του κ.Στουρνάρα

«Ο νέος υπουργός Οικονομικών κ.Ι.Στουρνάρας έπεσε εν μέσω καύσωνος στα βαθιά.

Τούτες τις θερμές μέρες καλείται να λύσει μια από τις δυσκολότερες ασκήσεις οικονομικής πολιτικής.

Όλοι οι υπουργοί εντός των επόμενων ημερών θα πρέπει να αποσαφηνίσουν τις περικοπές των δαπανών, έτσι ώστε να εγκριθούν από του πολιτικούς αρχηγούς και να δοθούν στην τρόικα στην επόμενη επίσκεψή της.»

 

Κόβονται ακόμα 4 δισ. από συντάξεις, εφάπαξ και κοινωνικά επιδόματα

«Τα μέτρα που αφορούν το υπουργείο Εργασίας περιλαμβάνει μειώσεις συντάξεων, εφάπαξ και επανασχεδιασμό των χορηγούμενων κοινωνικών και προνοιακών επιδομάτων.

Συντάξεις: Προτείνεται να τεθεί νέο πλαφόν στις συντάξεις το οποίο θα αφορά το σύνολο των παρεχόμενων ποσών είτε προέρχονται από μια είτε από περισσότερες κύριες και επικουρικές συντάξεις. Το ποσό του πλαφόν που προτείνεται είναι τα 1.400 ευρώ, αλλά το ύψος του τελεί υπό την τελική έγκριση των πολιτικών αρχηγών. Από το μέτρο θα πληγούν ου υψηλές συντάξεις όπως και οι διπλοσυνταξιούχοι, που προέρχονται κυρίως από ταμεία των ΔΕΚΟ, από στρατιωτικούς, νομικούς, μηχανικούς γιατρούς κλπ.

Εφάπαξ: Μείωση κατά 10% έως 20% των χορηγούμενων εφάπαξ βοηθημάτων ιδιαιτέρως στα ταμεία που αντιμετωπίζουν οικονομικό πρόβλημα.

Κοινωνικά και προνοιακά επιδόματα: Αναμόρφωση των επιδομάτων έτσι ώστε να δίδονται μόνο στις περιπτώσεις των δικαιούχων που τα έχουν πραγματικά ανάγκη. Συζητείται η θέσπιση εισοδηματικών και περιουσιακών κριτηρίων, στις περιπτώσεις που δεν ισχύουν. Πάντως θεωρείται βέβαιο ότι δεν θα υπάρξουν αλλαγές στο επίδομα ανεργίας, ούτε στο ΕΚΑΣ για το οποίο ήδη ισχύουν ανάλογα κριτήρια.»

Στέγη στο Υπ.Υποδομών βρήκαν επιφανή στελέχη του Ελληνικού Μετώπου | Παραπολιτική

Στέγη στο Υπ.Υποδομών βρήκαν επιφανή στελέχη του Ελληνικού Μετώπου | Παραπολιτική.